Blog
Blog
Vandaag een blog op een andere manier geschreven en met de hulp van Biem Verwaal in elkaar gedraaid. Ik was uit het veld geslagen maar het initiatief waar Alex en ik voor op pad zijn heeft mij het veld weer ingegooid. Op voorhand excuus voor eventuele spelfouten alles gaat via de iPhone.
Na twee goede fietsdagen begon vandaag volledig "not plannend". ....
Zoals elke ochtend zelfde ritueel, lichaam resetten, spanbanden in Bertus en Brutus losmaken en vervolgens linksaf deur uit naar toiletgebouw....
Zo ook deze morgen, echter het opgeluchte gevoel van deze sessie verdween toen Alex heftig gebarend riep "niets aanraken", nu is het mijn lichaam dus ik dacht nog, waar bemoei jij je mee.
Bij het aanlopen op de camper, waar Alex inmiddels rood was aangelopen, vroeg ik mij af wat mijn rugvriend (zak) op de grond deed, open en nat......
Ingebroken......paniek wat is er weg.....Alex zijn tablet en mijn laptop......pasjes, wij waren niet de enige, al snel bleken er 4 tot 5 slachtoffers te zijn en de politie gewaarschuwd. Wachten dus.
Politie kwam met drie man, zoals later bleek was dit al de derde keer in het zo korte seizoen.
Petje af, want die pet passen we allemaal (was vlgs mij een slogan van de jaren 80 of 90 ter promotie van de politie), keurig geholpen door de politie. De agent verontschuldigde zich voor wat gebeurt was en bood direct aan om ons zsm op weg te helpen, ik had hem inmiddels op de hoogte gesteld van het initiatief. Er moest nog een forensisch expert NCIS komen en dan konden we naar het bureau.........sporenonderzoek en naar het bureau.....
Zo gezegd zo gedaan, aangifte papiertje en weer op pad, top lui........en wij weer op weg naar het vertrekpunt cq aankomstpunt van gisteren de D994
Het was wat stil in de auto, tot dat ik op de fiets sprong, even de agressie eruit en zette aan, was dit het kraken van de fiets of van beide...... ik zal het nooit weten maar wat begon als een km of 30 per uur in hoog verzet eindigde vandaag in 15 km per uur en volledige opgeblazen. Miste ik wat rust.....en planning ? Door de vertraging van vanochtend slecht gegeten en niet gerust, geen goede combi.......
Onderweg begonnen de positieve reacties en de steun binnen te druppelen en bij mij het besef te komen dat gelukkig heel veel mensen Stichting Jelte steunen en mij vooruit hielpen, fantastisch en bedankt.
Onderweg op bevrijdingsdag herinneringen en monumenten van WO 1, ook dit zet je aan het denken.
Uiteindelijk de dag afgesloten met een goede 110 kilometer we are "on our way and getting back on track"
Vandaag plannen met een kaart, mis dan wel de digitale snelweg zeker in de km berekening en het zoeken naar campings......maar ja vroeger reden we ook gewoon met een kaart dus......
Stichting Jelte verdient positieve aandacht en inzet, vandaag zijn wij dat gebleven, samen met de vechtlust van deze belangrijke stichting rijden Alex en ik morgen België in (overigens een emigratie land van mijn zus en zwager en een zwagerin (u weet wat ik bedoel) van Alex, leuk he....morgen een nieuwe blog......
Weet niet hoe wij slapen vannacht, denk onrustig, iedereen lekker slapen en morgen weer "full force" voor Jelte.
Groetjes Richard
Ps. Een speciale dank aan Biem voor het extra werk om toch de blog te realiseren Thx man
Not amused
zaterdag 5 mei 2012